Stopień bezpieczeństwa marihuany

Stopa konsumpcji konopi indyjskich stale rośnie, a naukowcy na całym świecie są coraz bardziej zastanawiają się nad bezpieczeństwem stosowania marihuany. Czy ten lek może mieć wpływ na prawidłową funkcję neuropsychologiczną?

Przeprowadzono kilka analiz laboratoryjnych w celu wyjaśnienia mechanizmów specyficznych dla genomów, za pomocą których mogą pojawić się te niekorzystne skutki zdrowotne. Naukowcy ustalili, że ekspresja lipryny α-2 odgrywa rolę w zmianie normalnej funkcji neuropsychologicznych osób używających konopi indyjskich.

Wyjaśnienia naukowe

Kilka badań naukowych wykazało, że spożywanie konopi indyjskich może prowadzić do zwiększonego ryzyka wystąpienia psychoz podobnych do psychotycznego pogorszenia inteligencji, a także osłabienia krótkotrwałej epizodycznej i roboczej pamięci.

Powiązania te zostały potwierdzone przez kilku różnych zespołów badaczy na całym świecie. Na przykład niektórzy badacze postawili hipotezę, że tetrahydrokannabinol (THC) jest najbardziej aktywny biochemicznie i psychoaktywny ze wszystkich składników konopi. THC ma zdolność do rozregulowania układu dopaminowego w mózgu poprzez zmianę funkcji receptora endokannabinoidowego typu 1 (CB1).

Inni badacze odkryli, że używanie konopi indyjskich może prowadzić do bezpośrednich zmian w strukturze neuronalnej istoty białej. Wynikiem są zmiany funkcji neuropsychologicznych u osób, które nadużywają marihuany bogatej w THC.

Wcześniejsze prace wykazały, że kilka wybranych genów najprawdopodobniej odgrywa rolę w zmienionej funkcji neuropsychologicznej osób używających konopi indyjskich. Do tych genów należą AKT – seryna – odpowiedzialne za kinazę treoninową 1 (AKT1), katecholamina O-metylotransferaza (COMT), a także gen odpowiedzialny za kodowanie G-białek – receptor kannabinoidowy typu 1 (CB1).

Porównanie

Aby poszerzyć wiedzę na temat efektów związanych z genami po dalszym używaniu konopi indyjskich w 2019 r. W europejskim badaniu neuropsychofarmakologicznym zebrano dane dotyczące 100 osób niebędących nigdy użytkownikami  konopiami indyjskimi i 90 osób zażywających systematycznie marihuanę.

W tym celu badacze przeprowadzili pełną analizę krwi wszystkich badanych osób, aby ocenić ekspresję genów. Przeprowadzono łącznie 20,7 tyś prób. Z tych sond naukowcy ustalili, że dwa specyficzne geny były związane z intensywnym używaniem konopi indyjskich, w tym polipeptydem receptora fosfatazy tyrozynowej typu F (PPFIA2) kodujące białko alfa-2  i motywem C-X3-C receptora chemokiny 1 (CX3CR1), co zostało potwierdzone przez ilościową reakcję łańcuchową polimerazy w czasie rzeczywistym (qPCR).

Naukowcy odkryli, że lipryna α po interakcji z muskarynowymi receptorami acetylocholiny (mAChR) może prowadzić do zwiększonego uwalniania endokannabinoidów receptora CB1 w hipokampie. Dłuższa ekspozycja na takie warunki może ostatecznie doprowadzić do długotrwałych stanów depresyjnych, a także do stymulowanego uwalniania neuroprzekaźników z synaps hamujących obecnych w hipokampie.

Zdolność marihuany (a właściwie THC) do zakłócania neurotransmisji w hipokampie może zatem wskazywać na związek przyczynowy między intensywnym używaniem konopi indyjskich a zmienioną funkcją neurofizjologiczną przez liprynę α-2

Zmienne na podstawie drogi podania

Powszechnie przyjmuje się, że droga podawania konopi odgrywa bezpośrednią rolę w określaniu jej skuteczności w określonych warunkach. Przyjmowanie konopi przez drogi oddechowe może umożliwić szybkie i skuteczne dostarczanie związków konopi dla celów terapeutycznych i rekreacyjnych. Najczęstszą formą wziewną jest palenie i waporyzacja.

Inne sposoby spożywania konopi indyjskich to spożycie doustne w formie kapsułek, olejków, produktów spożywczych (ciastka, napoje), które zostały wzbogacone o związki z tej rośliny.

Przezskórne drogi podania wykorzystuje się przy stosowaniu wszelkiego rodzaju żelów, kremów i plastrów, które uwalniają związki przez kontakt ze skórą. Doodbytnicze lub oftalmiczne drogi podawania są najmniej powszechne w stosowaniu.

Potencjalne niekorzyści

Gdy konopie dostaną się do organizmu, są szybko dystrybuowane z osocza krwi do innych tkanek. Kannabinoidy łatwo pokonują barier krew-mózg. Wchłanianie konopi indyjskich może być różne u poszczególnych osób. Kannabinoidy można przede wszystkim znaleźć w sercu, płucach, przysadkach mózgowych, wątrobie i podskórnej tkance tłuszczowej. Kannabinoidy są niezwykle lipofilowymi związkami, dlatego ich silne powinowactwo do tkanki tłuszczowej często prowadzi do gromadzenia się w tych lokalizacjach u chronicznych użytkowników marihuany.

Wątroba zaczyna metabolizować kannabinoidy do różnych związków głównie przez enzymy złożone cytochromu P450 (CYP). Inne narządy, które wyrażają enzymy CYP, takie jak serce, jelito cienkie, mózg i płuca, są również zdolne do metabolizowania konopi po absorpcji. Po metabolizowaniu kannabinoidy są wydalane z organizmu jako hydroksylan karboksylanu i metabolity kwasowe. Potencjalnie więc kannabinoidy mogą osłabić działanie leków poprzez obciążenie ścieżki metabolicznej cytochromu P450, który wchodzi w interakcje z lekami farmakologicznymi.

Tylko bez paniki.

Jak wiadomo, nawet aspiryna nieodpowiedzialnie przyjmowana nie leczy – szkodzi. Podobnie ma się sytuacja z konopiami indyjskimi. Przedstawione zagrożenia są często “na siłę” szukane, są potencjalne, jeśli już występują to w niewielkim natężeniu i u nielicznej grupy osób. Przy stosowaniu medycznym, doraźnym wskaźnik bezpieczeństwa często przewyższa powszechnie stosowane grupy leków farmakologicznych.

Do chwili obecnej nie ma żadnych danych potwierdzających ostrą toksyczność po spożyciu konopi indyjskich. Odnotowano jednak sytuacje krótkotrwałych stanów zbliżonych do śpiączki, które wystąpiły po przypadkowym spożyciu kannabinoidów przez dzieci. Biorąc pod uwagę możliwą przewlekłą toksyczność konopi indyjskich, każdy układ narządów należy rozpatrywać osobno. Nie zarejestrowano to tej pory ani jednego przypadku zgonu po zażyciu marihuany!

Tak na przykład chroniczne palenie przyczynia się do powstawania chorób płuc, ale stosowana odpowiedzialnie marihuana w formie palenia posiada terapeutyczny aspekt. Rozluźnia drogi oddechowe oraz ma działanie rozszerzające oskrzela – co jest wykorzystywane przy leczeniu astmy. 

Podobnie charakteryzuje się wpływ na umysł człowieka. Chroniczne przyjmowanie THC upośledza pamięć, krótkotrwałą i zdolności rozwojowo-poznawcze. Jednak szczepy konopi o niskim THC, a bogate w kannabidiol CBD mają zdolności neuroprotekcyjne i są skutecznie wykorzystywane w leczeniu demencji.

Marihuana używana rozsądnie i z pełną wiedzą o działaniu substancji w niej zawartych pozwala na zastosowanie medyczne bez żadnych skutków ubocznych.

Źródło:

Jarosław Stadnik

Redaktor naczelny portalu www.medycznamarihuana.com, www.marihuana.info.pl oraz www.konopie.info.pl Twórca marki BioHemp.pl oraz wieloletni aktywista na rzecz popularyzacji i dostępności do medycznej marihuany.