Choroby zapalne jelit i medyczna marihuana – co mówią badania?

Badań naukowych na temat wpływu marihuany na choroby zapalne jelit jest niestety niewiele. Głównie ze względu na różne kombinacje kannabinoidów i sposoby konsumpcji konopi. Z drugiej strony – wiele raportów i kilka badań potwierdza, że medyczna marihuana jest skuteczna w remisji stanów zapalnych układu pokarmowego. Sprawdź, jak stosowanie medycznej marihuany może pomóc w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego-Crohna.

Nieswoiste zapalenia jelit a marihuana

Nieswoiste choroby zapalne jelit charakteryzują się dość niskim wskaźnikiem efektywnego leczenia farmakologicznego. To sprawia, że pacjenci chorzy na wrzodziejące zapalenie jelita grubego lub chorobę Leśniowskiego-Crohna szukają innych metod leczenia. Jedną z nich jest przyjmowanie marihuany leczniczej, która posiada udowodnione m.in. działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe.

Raporty opisowe wykazują, że aż 15% pacjentów z nieswoistymi zapaleniami jelita używa marihuany. Jednak badania kontrolujące używanie marihuany są nieliczne. Przeprowadzono jedynie kilka rzetelnych badań dotyczących użycia medycznej marihuany w tym kierunku.

W chorobach zapalnych jelit np. chorobie Leśniowskiego-Crohna, marihuana zmniejsza indeks aktywności choroby (CDAI). Tu należy zaznaczyć, że w żadnym przypadku kannabinoidy nie zwiększyły stanów zapalnych ani objawów choroby. Nie pogorszyły również oceny endoskopowej w nieswoistych chorobach jelit.

Szczepy marihuany a zapalenie jelita grubego

Marihuana to złożona roślina zawierająca wiele składników. Synergizm lub antagonizm między tymi związkami odgrywa rolę w skuteczności różnych szczepów konopi. Naukowcy uważają, że długotrwałe stosowanie odmian o wysokim stężeniu psychoaktywnego THC nie jest korzystne i nie poprawia stanu pacjentów tak znacząco.

Znacznie lepiej w chorobach zapalnych jelit wypada pozbawiony psychoaktywnego działania kannabidiol (CBD).

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego a konopie – badania

Badanie 127 pacjentów przeprowadzone przez izraelskich naukowców dało dosyć obiecujące wyniki. Większość z nich dobrze reagowała na medyczną marihuanę niezależnie od stopnia zaawansowania choroby.

Pod uwagę wzięto dawkę, sposób spożywania, zdarzenia niepożądane, stosowanie innych leków i efekty długoterminowe. Dodatkowo badano morfologię krwi, albuminy i białko C-reaktywne przed, w 30 dni po i co najmniej 1 rok po rozpoczęciu leczenia.

Kwestionariusze dotyczące aktywności choroby, funkcji pacjenta oraz oznak uzależnienia zostały wypełnione przez pacjentów i bliskiego członka rodziny.

Wyniki badania

Dziennie pacjenci przyjmowali 21 mg Δ9-tetra-hydrokannabinolu (THC) i 170 mg kanabidiolu (CBD), co przyczyniło się do znacznej poprawy objawów choroby.

Średni wskaźnik Harveya-Bradshawa dotyczący remisji poprawił się z 14 ± 6,7 do 7 ± 4,7. Ponadto nastąpił niewielki, ale statystycznie istotny przyrost masy ciała o 2 kg w ciągu 1 roku używania konopi indyjskich. Zmniejszyło się również zapotrzebowanie na inne leki.

Ponadto nie zaobserwowano negatywnego wpływu używania konopi indyjskich na organizm, a także na status społeczny lub zawodowy pacjentów.

Inne badania związane z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego i chorobą Leśniowskiego-Crohna

Rola kannabinoidów w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego została przebada kilkukrotnie. Pod uwagę wzięto metody przyjmowania i użycia medycznej marihuany o różnych parametrach.

W jednym małym badaniu dotyczącym pacjentów z aktywną chorobą Crohna porównywano olej konopny (15% CBD i 4% THC) z placebo. Zaobserwowano różnice w ocenie aktywności choroby i wynikach jakości życia.

Średnia ocena funkcjonowania po 8 tygodniach leczenia wynosiła 96,3 w grupie stosującej olej z konopi w porównaniu do 79,9 w grupie placebo. Ponadto średni wynik CDAI (skala oceny chorego) wynosił 118,6 w grupie olejków z konopi indyjskich w porównaniu do 212,6 w grupie placebo.

Jest to wyraźny dowód, że medyczna marihuana prowadzi do zmniejszenia stanu zapalnego i remisji objawów, co znacząco wpływa na komfort życia chorego.

Działanie THC

W innym badaniu porównano osiem tygodni leczenia papierosami konopnymi zawierającymi 115 mg tetrahydrokannabinolu (THC) z papierosami zawierającymi konopie bez THC. 

Czterdzieści pięć procent pacjentów w grupie stosującej papierosy z THC osiągnęło remisję kliniczną w porównaniu do 10% osób w grupie placebo. Zaobserwowano również różnicę w odsetku odpowiedzi klinicznej (spadek wyniku CDAI o> 100 punktów). Dziewięćdziesiąt jeden procent osób w grupie stosującej konopie z THC osiągnęło odpowiedź kliniczną w porównaniu do 40% (4/10) pacjentów w grupie placebo.

Wnioski

Wyciągi, ekstrakty i olejki CBD to najodpowiedniejsza forma dla stanów zapalnych jelit. Chociaż równie dobrze sprawdzają się odmiany marihuany zawierające wyższe stężenia THC. Medyczna marihuana blokuje indukcję stanów zapalnych układu pokarmowego w efekcie synergii z innymi związkami jakie zawierają kwiaty konopi. Ponadto pozwala komórkom śluzówki jelit przywracać funkcję bariery ochronnej i prowadzi do zmniejszenia objawów.

Badania kliniczne dowodzą, że w wielu przypadkach chorób zapalnych jelit kannabinoidy wykazują znaczą skuteczność w porównaniu do grup kontrolnych. Naukowcy sugerują, że opracowanie odpowiednich receptur kannabinoidowych uskuteczni terapię leczenia nieswoistych zapaleń układu pokarmowego.