Napary i produkty spożywcze z medycznej marihuany

Kiedy marihuana przyjmowana jest doustnie, zwykle do czasu ujawnienia się jakichkolwiek efektów musi upłynąć 30 do 90 minut. Szczyt działania kannabinoidów podawanych tą drogą ma miejsce zazwyczaj po 2 lub 3 godzinach i zanika po 4 do 8. Napar z konopi i jedzenie (ciastka, brownies, słodycze etc.) są dwoma dość powszechnymi sposobami doustnego przyjmowania marihuany. Ponieważ zazwyczaj nie mają charakterystycznego dla konopi wyglądu ani zapachu, pozwalają użytkownikowi spożywać je w miejscu publicznym (np. w pracy, podczas wizyty u rodziny) bez przyciągania zanadto niechcianej uwagi.

Wolny początek efektów w połączeniu z ich długim czasem trwania sprawia, że doustna forma zażywania marihuany jest odpowiednia przede wszystkim w przypadku występowania objawów przewlekłych, które wymagają stałego dawkowania marihuany w ciągu dnia. Doustnie podawana marihuana może być też preferowanym sposobem jej przyjmowania w razie problemów ze snem, gdyż efekty potencjalnie utrzymują się przez całą noc. Główną wadą doustnych preparatów jest zmienne wchłanianie składników aktywnych w jelitach, ponieważ rodzaj spożywanych pokarmów może mieć znaczący wpływ na absorpcję substancji aktywnych. Poza tym jest to raczej nieodpowiedni sposób w przypadku np. nudności i wymiotów czy braku apetytu. Zmiany w doustnym dawkowaniu marihuany powinny być dokonywane ostrożnie i powoli, ponieważ przedawkowanie następuje znacznie częściej niż na drodze wziewnej.

Produkty jadalne

Samoleczenie przy pomocy marihuany w formie jadalnej, jak ciastka, brownies lub olej, wydaje się zdobywać szczególne uznanie wśród pacjentów z Ameryki Północnej. Niestety, nie ma jak dotąd naukowych metod, które umożliwiałyby analizę zawartości kannabinoidów i/lub terpenów w produktach jadalnych zawierających marihuanę lub jej ekstrakty. W wyniku tego nie ma dokładnych danych naukowych, które określałyby siłę działania, skład oraz niezmienność tych produktów. Teoretycznie rzecz ujmując, problemy, które mogą się pojawić, to odpowiednie zmieszanie składników (dające pewność, że każde ciastko ma taką samą moc działania jak poprzednie) i stabilność ich składu podczas przechowywania. Co za tym idzie, stworzenie standaryzowanych receptur może być ważniejsze w przypadku produktów jadalnych z marihuaną niż dla jakiejkolwiek innej formy przyjmowania omawianej w tym artykule. Ponieważ takie preparaty są bardzo odmienne w swej formie od nowoczesnych leków, nie używa się ich zazwyczaj w żadnych badaniach naukowych.

Nowi aktorzy na scenie: nalewki, koncentraty i sok z surowej marihuany

Według wyników najnowszej międzynarodowej ankiety przeprowadzonej wśród niemal 1000 pacjentów, najważniejsze wady leków na bazie konopi to ich nieprzyjemny smak, powodowane przez nie zawroty głowy i niepohamowany apetyt (czasem nazywany z ang. “munchies”, po polsku “gastrofaza”), a także ich działanie na psychikę (uczucie bycia “na haju”). Badanie zasugerowało również, że inne sposoby przyjmowania marihuany są preferowane w domu, a odmienne w miejscach publicznych. Aby rozwiązać te kwestie wielu pacjentów leczących się marihuaną na własną rękę często eksperymentuje z nowymi formami, a pewne z nich zyskały znaczącą sławę dzięki internetowym forom, czasopismom oraz przez media społecznościowe. Wiele z tych nowych i niekonwencjonalnych preparatów, co nie powinno wydawać się zaskakujące, nie było nigdy testowanych pod kątem ich jakości i bezpieczeństwa. Dwa nowe sposoby – olej z konopi oraz surowa marihuana – omówiono poniżej.

Nalewka na bazie medycznej marihuany

Olej z marihuany i surowe ziele

Olej z marihuany to skoncentrowany ekstrakt, który otrzymuje się z pąków lub liści konopi z użyciem rozpuszczalnika. W zasadzie nie jest olejem, ale nazwę zawdzięcza swej lepkiej, oleistej postaci. Niektórzy pacjenci silnie wierzą, że olej z konopi może leczyć raka, a twierdzenia te są często popierane historiami kilku pojedynczych przypadków innych chorych. Badania laboratoryjne rzeczywiście wykazują potencjalny efekt przeciwnowotworowy tego preparatu na wyizolowanych komórkach raka na szalkach Petriego i u zwierząt laboratoryjnych, jednak jest wciąż zbyt wcześnie, by sądzić, że zażywanie preparatów z marihuany może leczyć raka w znacznie bardziej skomplikowanym środowisku, jaki stanowi ludzki organizm.

Do produkcji oleju z marihuany zalecane są różne rozpuszczalniki. Wymienia się wśród nich eter naftowy, benzynę ciężką, alkohol i oliwę z oliwek. Niedawno przeprowadzone badanie, porównujące pięć powszechnie używanych sposobów produkcji oleju, wykazało znaczące różnice w składzie kannabinoidów i terpenów w ostatecznie uzyskanym produkcie. Ponadto, niepokoi także obecność w nim resztek rozpuszczalnika, szczególnie w przypadku używania do ekstrakcji benzyny ciężkiej. Wedle ostatecznego wniosku przedstawionego przez autorów przywoływanej pracy, zaleca się przygotowywać olej na bazie oliwy z oliwek, gotując wywar w kąpieli wodnej przez godzinę lub dwie. Metoda ta gwarantuje najwyższy stopień ekstrakcji aktywnych składników, bez ryzyka pozostawienia pozostałości rozpuszczalnika.

Intrygującym nowym pomysłem jest spożywanie surowych liści i pąków konopi, przygotowanych w formie napoju poprzez wyciśnięcie z nich soku w blenderze z użyciem wody lub soku owocowego, albo bezpośrednio w formie sałatki. W przeciwieństwie do pozostałych wymienionych wyżej sposobów, wszystkie kannabinoidy przyjmowane są w swojej oryginalnej (kwasowej) formie, ponieważ ta metoda przygotowania nie zawiera etapu związanego z obróbką cieplną. Potencjalne skutki tej intrygującej formy zażywania marihuany nie były jednak dotąd w żaden sposób badane.

W kolejnych wpisach będziemy publikować na bieżąco kolejne rozdziały publikacji pt. “Wprowadzenie do medycznej marihuany”. Zapraszamy do polubienia naszego profilu na FB na którym będziemy informować Państwa o kolejnych publikowanych materiałach.

Przedruk za zgodą autora: dr Arno Hazekamp, Bedrocan BV, www.bedrocan.com

O autorze:
Dr Arno Hazekamp (1976) jest uznanym na świecie naukowcem zajmującym się marihuaną oraz Dyrektorem ds. Badań i Edukacji w Bedrocan BV – oficjalnego hodowcy medycznej marihuany w Holandii. Po zdobyciu tytułu licencjata z biologii molekularnej otrzymał tytuł magistra nauk biofarmaceutycznych na Uniwersytecie w Leiden. Jego praca doktorska skupiała się na medycznych zastosowaniach konopi, jak i na praktycznych przeszkodach, które uniemożliwiają tym roślinom stanie się częścią medycyny w jej współczesnym ujęciu. Od 2002r. dr Arno Hazekamp zajmuje się holenderskim Narodowym Programem Leczenia Medyczną Marihuaną jako specjalista w zakresie kontroli jakości, sposobów administracji oraz analizy chemicznej. Jest również członkiem zarządu IACM (Międzynarodowe Stowarzyszenie dla Leków Kannabinoidowych), aktywnym wykładowcą na międzynarodowych wydarzeniach oraz propagatorem medycznej marihuany. Jego misją jest stworzenie mostu pomiędzy potrzebami pacjentów a wymaganiami nowoczesnej medycyny za pomocą prowadzenia badań oraz działań edukacyjnych.